Ik geniet enorm van de uitzending: Ze is van mij. De brandschone Arie –geëmancipeerder dan welke vrouw ook- Boomsma is er te gast en vrouwenkenner met markant randje Maxime Hartman mag gastheer spelen. Beide mannen halen het slechtste en beste in elkaar naar boven en zijn niet te beroert om echt iets van zichtzelf te laten zien. Ook als het om seksualiteit gaat.
Het gesprek komt op hoe Kennedy twee dames in dienst had, voor het geval er geen andere dame beschikbaar was waar hij zijn lusten op botvieren kon. Arie is hier op tegen en noemt het een vorm van betekenisloze seks. “Het toegeven aan lusten vindt ik echt een zwakte.” zegt hij. Hij denkt dat het te maken heeft met bewijsdrang voor de man zelf, of zijn omgeving. Maar als het gaat om heel machtige mannen, zoals Kennedy, zijn zij dat stadium gepasseerd. Dan gaat het meer om afreageren. Druk af laten vloeien door je zaad te lozen in een vrouw, zegt iets over de manier waarop je naar vrouwen kijkt. Arie voegt er nog aan toe dat je dan net zo goed een pop kunt pakken als het gaat om bevrediging.
Dan stelt Maxime een interessante vraag. Hij vraagt namelijk als er bij Arie iets uit moet, en hij wil een vrouw niet op die manier gebruiken, of hij dan de hand aan zichzelf legt. Maar volgens Arie zit het tussen je oren, zoiets als discipline of mentaliteit. Hij zegt dat seks bij uitstek mooi moet zijn en intiem en hartstochtelijk. Dit in schril contrast met de opmerking van Maxime dat hij zichzelf zelfs voor een uitzending onder de tafel aftrekt. Voor hem is dat de perfecte manier om spanning kwijt te raken. Arie’s oplossing voor Maxime is een boksbal. Een zaadlozing als afreageermechanisme weerhoudt een man van een gezonde seksuele relatie, denkt Arie.
En de hele tijd zit ik te denken dat ze twee discussies aan het voeren zijn. Wat mij betreft gaat het aan de ene kant om waar je heen gaat met je seksualiteitsdrift. De drang die onze soort in stand houdt en veel meer ontkent en onderdrukt wordt dan zij verdient. Aan de andere kant om of het gezond is om spanning die je opbouwt elders in je leven, bijvoorbeeld een hoge werkdruk, ruzie met familie, een chronisch ziek kind, af te laten vloeien op een seksuele manier.
Woorden als drang en drift en lust hebben allemaal iets ranzigs of gevaarlijks. Alsof we er ten prooi aan kunnen vallen. En alles waar we voor moeten uitkijken, maar ook niet te bestrijden valt, daar hebben we een cultureel of religieus gedoogbeleid voor ontwikkeld. En waar bedekt moet worden ontstaat kwetsbaarheid voor excessen. Een gezonde reactie op een ongezonde situatie. En daarmee zeg ik niet dat de gevolgen van die reactie altijd gezond zijn voor de mens of haar omgeving. Het omgekeerde geldt trouwens ook. Zonder seksuele leidraad kunnen we net zo goed verloren raken. Die leidraad vind je soms in jezelf, soms in contact met de ander. Maar dat vinden vergt moed en ontvankelijkheid, en het bewustzijn dat seksualiteit intrinsiek niet gevaarlijk is maar juist een enorme kracht die in vrijheid ontdekt mag worden. Het is een eerste levensbehoefte.
Natuurlijk kan seksualiteit ook een manier zijn om andere spanning af te reageren. Maar seksuele spanning afreageren op een boksbal in plaats van bijvoorbeeld masturberen, lijkt me op lange termijn onhaalbaar. Ik zou mijn vibrator er in ieder geval niet voor in willen ruilen, terwijl ik erg van boksen houd. Heel hard bidden, en hopen dat het weg gaat, heeft evenmin zin. Gezonder zou zijn om te kijken naar wat in ons leven maakt dat er zo veel druk opgebouwd wordt, dat onze enige mogelijkheid lijkt deze via onze geslachtsorganen te doen verlichten. Hoe gaan we trouwens herkennen wat natuurlijke seksuele drang is, en wat surrogaat drang? Dat verschil is bijna onmogelijk te maken. Bovendien is ieder lichaam, iedere geest weer verschillend, en zijn we ook nog eens steeds in ontwikkeling.
Onderzoek laat keer op keer zien dat seksualiteitsbeleving binnen verschillende religies en culturen niet wezenlijk van elkaar afwijkt. Dus ik mag aannemen dat de manier waarop we seksuele spanning opbouwen en af laten vloeien, ook niet wezenlijk van elkaar verschilt. (Dat zou overigens zo maar anders kunnen zijn als ooit eens onderzocht zou worden hoe dat zit voor culturen levend binnen een vreemde cultuur.) Een ding daar ben ik wel van overtuigd; het lijkt me niet goed om niet te ontladen. Ik heb thuis vaak genoeg de snert uit het ventiel van de snelkookpan zien ontsnappen, om te weten wat daar van komt. It’s not pretty!
Iedereen is zelf verantwoordelijk voor zijn of haar seksuele, fysieke en emotionele spanningsregulatie. Het lijkt me goed eens open en kritisch te kijken naar waarom je je dan stiekem onder de tafel bevredigd, of waarom je met een ander lichaam masturbeert in plaats van de liefde te bedrijven, of wat het je eigenlijk kost en oplevert dat je jezelf bewaart voor die ene speciale persoon de niet langs komt. Kritisch en open kijken tegelijk kan alleen als je aanvaart dat jouw oplossing tot nu toe niet de slechtste is voor jou, maar dat het misschien ook niet de beste oplossing is voor jou, … of iemand anders.
Ik geef ze het maar te doen deze mannen. Zo openlijk praten over hun seksualiteitsbeleving in een uitzending. Echt dapper hoor. Chapeau!